Weekend Assen, Rolde en Groningen
12 t/m 14 september 2020
Zaterdag 12 september, Assen - Rolde
Rond half elf vertrokken we richting Assen. Het werd een rustige rit van circa 2.5 uur en we zette de auto neer op het Q-park bij het station van Assen. De fietsen afgeladen en naar het centrum gereden.
Tegenover het station staat een enorme hond die de “Parel van Assen” wordt genoemd. Het beeld is geïnspireerd door de hond Hachi die dagelijks voor het station op zijn baasje stond te wachten.
Er was markt in de stad en druk. We zochten een restaurant om te eten. Lekker even de magen gevuld en daarna naar het Drents Museum gelopen.
 Op de begane grond was een tentoonstelling over het unieke karakter van Drenthe: “Barbizon van het Noorden”. Prachtig om te zien hoe het landschap veranderde en geschilderd werd door diverse kunstenaars. Door Vincent van Gogh is destijds de “Turfschuit “ en het “Onkruidverbrandertje” geschilderd. (Hangt in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Info »)
Diverse afdelingen waren gesloten maar de antieke kamers met hun raampartijen en kleine beeldjes tegen het plafond, waren prachtig. Door het gebouw heen waren de lambriseringen en plafonds fijn beschilderd, eveneens zagen we diverse hoofdjes boven de trappen.
De fototentoonstelling in de Abdijzaal vonden we bijzonder. Het gebouw zelf werd op enkele plaatsen hersteld. Al met al was het echt de moeite waard.
Nog even wat gedronken in het museumrestaurant, daarna de fietsen opgezocht en teruggereden naar de auto.
Foto's »
 Rolde ligt 10 km van Assen, dus eenmaal in Rolde vond Gerard snel B&B Linde.
Kennis gemaakt met Jannie Boelen en zij legde uit hoe alles werkte.
We hadden een eigen ingang naar de 1e etage.
In principe verhuurt zij 3 kamers, maar i.v.m. Corona lukt dat niet, dus verhuurt zij één kamer per keer. Alle ruimte was dus voor onszelf, ontzettend fijn.
Nadat we ingericht waren zijn we het dorp ingelopen. Een klein, maar sfeervol dorp. Allereerst bij het restaurant “De 3 Heeren” een tafel besproken voor later en daarna het terras van het Grand-café opgezocht.
Het was fris in Noord-Nederland, 18-19 graden en in de avond zakte de temperatuur snel. Dat hadden we niet verwacht want de voorspellingen waren toch iets anders.
Even verderop stond de Boerhoornblazer in cement. Dit beeld werd destijds aangeboden door het gemeentebestuur ter ere van het 200 jarig bestaan van de Roldermarkt.
Bij “De 3 Heeren” hebben we daarna heerlijk gegeten en zijn redelijk vroeg het bed ingedoken. Moe waren we na zo’n intensieve dag. De bedden lagen prima.
Foto's »
Zondag 13 september, Rolde
Erg goed hebben we niet geslapen en dat lag echt niet aan de bedden. Te zwaar getafeld. Er stond ons een lekker ontbijtje te wachten en daarna zijn we naar de hunebedden gereden.
 Deze 2 hunebedden liggen aan de noordrand van Rolde en achter de Middeleeuwse St. Jacobskerk, voorbij de begraafplaats. Op oude kaarten staan ze aangegeven met namen als “Reuzenstien”, “Steenbergh” en “Duvelskutte”.
De “hunebeddentweeling” behoort tot de bekendste hunebedden van Drenthe.
De St. Jacobskerk ligt aan het Brinkplein in Rolde. Midden op dit plein staat een beeld van gele steen. Het was druk achter de kerk deze zondagochtend, het leek alsof de kerkdienst buiten gehouden werd.
Via de hoofdweg reden we naar de molen aan de andere kant van het dorp. Mooie molen en ook daar was een B&B, maar deze lag verder van het centrum.
Koffie gedronken bij het “Grand café” en nadien even terug naar onze kamer.
De route opgehaald voor een fietstocht door het landschap van de Drentsche Aa.
Ten noordoosten van Assen slingeren de piepjes en de stroompjes van de Drentsche Aa door een landschap dat er nog altijd uitziet zoals een eeuw geleden. Bij ieder dorp krijgen de stroompjes een andere naam. Pas in de buurt van Groningen spreekt men over de Drentsche Aa. Het stroomdal barst van de heidevelden en zandverstuivingen, elzensingels, esdorpen-met-brink en hooilanden die in het voorjaar geel en rood kleuren van boterbloem tot zuring.
 We reden als eerste door het Ballooërveld, een groot heideveld wat spaarzaam wordt afgewisseld met veenmeertjes en hier en daar plukjes dennenbos met kleine zandverstuivingen.
Zittend op een boomtak hebben we genoten van het zonlicht dat op al deze bijzondere onderdelen scheen.
Bij het dorpje Gasteren gepauzeerd en in restaurant Brinkzicht een heerlijke kersenpannenkoek gegeten. Na het dorpje Gasteren fietsten we door de Gasterse duinen, echt heuvelachtig gebied met ook veel uitgebloeide paarse heide. Ook hier liepen of lagen een aantal Schotse Hooglanders.
Bij Schipborg fietsen we langs het Schipborgsche diep en reden even verderop de Hondsrug binnen. Op een open plek in het bos lag weer een hunebed uit 3000 jaar voor Christus, het is haast niet te vatten dat deze graven door mensenhanden zijn gebouwd.
Het laatste onderdeel van deze tocht was vlak met veel weilanden en hadden we een flinke wind op de kop. Bijzonder mooie fietstocht.
Foto's »
Nadien het “Grand café” weer opgezocht voor een versnapering. Terug naar de B&B en even op bed gelegen, we waren moe van deze fietstocht.
’s Avonds hebben we gegeten bij een Sri Lankaans restaurant. Hoe komt zo’n buitenlands restaurant in hemelsnaam in Rolde terecht? De chef deed een voorstel waar wij wel voor voelden. Dus bracht hij een schaal met diverse Sri Lankaanse gerechtjes om een beetje een idee te krijgen wat men daar zoal eet. Een pure verrassing was het, zo erg lekker.
Foto's »
Maandag 14 september, Groningen
Op tijd opgestaan, weer lekker ontbeten, Linde gedag gezegd en toen op weg naar Groningen. We waren snel ter plekke en de auto geparkeerd op een parkeerplaats voor Jysk.
Op de fiets naar het centrum reden we langs het nieuwe Groninger museum, op het museumeiland liggen de kleurrijke gebouwen ontworpen door de Italiaanse architect Allessandro Mendini. Hij koos voor verschillende paviljoens die elk een afdeling huisvesten.
We hebben dit museum al eens eerder bezocht, maar het gebouw is echt bijzonder om er weer even bij stil te staan.
 Daarna staken we over naar het NS-station, gebouwd in 1893 door bouwmeester Isaac Goddschalk. Hij ontwierp het gebouw in een eclectische neorenaissance stijl. (Eclectisch is een combinatie van stijlen). De centrale hal is prachtig met 2 grote halfronde gebrandschilderde vensters in laatgotische stijl en een schitterend plafond.
Op naar de koffie en toilet bij “La Provence” een klein cafeetje op de hoek van de Coehoornsingel en de Ubbo Emmiusstraat. Gezeten in het zonnetje smaakte de koffie extra lekker.
De Museumbrug is een brug in Groningen die de Zuiderhaven overspant en aldus een verbinding vormt tussen de Westerkade en de Praediniussingel. We stonden stil voor een bijzonder brugwachtershuisje wat tot op heden nog steeds in gebruik is.
De hedendaagse Hanzehogeschool aan de Praediussingel werd aan het einde van de 19e eeuw door Cornelis Hendrik Peters als Groningsch Museum voor stad en lande gebouwd. Voor zijn ontwerp had de architect de neogotische stijl gekozen met diepliggende ramen en figuratieve symbolen.
We fietsten verder en zagen op de Reitemakersrijge een bijzonder openbaar toilet ontworpen door Rem Koolhaas en fotograaf Erwin Olaf voor de stadsmanifestatie “a star is Born” (1996) een herbezinning op het gebruik van de openbare ruimte.
Het ronde toilet bestaat uit 2 gebogen wanden van melkglas in de vorm van het Yin- en Yangteken met daarboven een zwevend dak van geperforeerd roestvrij staal. Het gebouwtje heeft een ingang voor heren en dames.
In de melkglazen wanden kun je een fotocollage van Erwin Olaf bewonderen, gewijd aan “de strijd der seksen”. ’s Avonds wordt het toilet van binnenuit verlicht en in de winter is het toilet gesloten i.v.m. bevriezingsgevaar.
Tussen de Museumbrug en de Visserbrug, lange tijd de zeehaven van Groningen, bevinden zich een aantal fraaie Middeleeuwse pakhuizen.
De straatnamen verwijzen naar de hoogte-verschillen tussen de kades van de rivier de A.
Het Jacob en Anna Gasthuis, gelegen in het Gasthuisstraatje werd gesticht door Jacob Grovers en zijn echtgenote ter ere van God, de heilige Anna en de apostel Jacob. Het gasthuis werd ook wel “lekkerbeetjesgasthuis” genoemd omdat de bewoners er zeer goed te eten kregen.
De “Der A-Kerk”, genoemd naar het riviertje de A, is vooral te herkennen aan de geel en blauw geverfde torenspits. Deze kerk wordt gebruikt voor tentoonstellingen en evenementen.
Foto's »
De Korenbeurs stond in de steigers, jammer want het moet een mooi gebouw zijn dat in 1862 werd ontworpen.
Het gebouw kreeg een tempelachtige voorgevel in neoclassistische stijl. Met Mecurius (God van handel en winst) op het front en met Neptunus (God van water en zee) en Ceres (Godin van de Landbouw) aan weerskanten van de ingang symboliseerde de architect de betekenis van handel, scheepvaart en landbouw voor Groningen.
De Korenbeurs is gelegen aan het A-Kerkhof met op de achtergrond een deel van de Martinitoren. Het plein noodde wel uit om te gaan zitten met al die lege stoeltjes. Helaas maakte daar niemand gebruik van.
 Het “Academiegebouw” van de Rijksuniversiteit van Groningen dateert uit 1909 en is een ontwerp van de Haagse Rijksbouwmeester Vrijman. De Academie is gelegen aan de Broerstraat.
De gevel is versierd met 5 in zandsteen uitgevoerd allegorische (symbolische) figuren: Minerva, Scientia, Historic, Prudentia en Mathematica. In 1906 brandde het oude gebouw volledig af, door onvoorzichtigheid van schilders. Het huidige gebouw is opgetrokken in neorenaissance stijl en toont het universiteitswapen van de provincie Groningen.
Een prachtig gebouw en om alle details tot je te nemen stonden we wel even te kijken.
Het “Wijn en Raadhuis” aan de Oude Boteringestraat is een kopie van het Middeleeuwse Raadhuis dat tot 1773 op de Grote Markt stond. De gevel dateert uit 1919. Boven de deur zit een gevelsteen met een vis en een munt.
Omdat in dit pand jarenlang het kantoor van de gemeenteontvanger was gevestigd heette het al vrij snel: “hier gaat uw belastinggeld naar de haaien”!!
Ook in de Oude Boteringestraat liggen de 3 opeen volgende gebouwen:
De “Doopsgezinde kerk” in Groningen staat in een zijsteegje van de Oude Boteringestraat. Oorspronkelijk stond hier een houten schuilkerk, verscholen achter een woonhuis. Het huidige kerkgebouw werd gebouwd nadat de doopsgezinden in de Franse tijd volledige gelijkberechtiging hadden. De kerk heeft 2 prachtige glas-in-lood ramen aan weerszijde van het orgel.
 Het oudste deel van dit voormalige rechtbankgebouw is vijftiende eeuws. Het was in eerste instantie een woonhuis en kreeg pas veel later de functie van Hoge Justitiekamer en werd later arrondissementsrechtbank genoemd. Het gebouw werd de afgelopen eeuwen regelmatig verbouwd en uitgebreid. Ondanks al deze verbouwingen werd het gebouw eind 20e eeuw te klein bevonden. Heden wordt het gebouw gebruikt door de theologische faculteit van de universiteit.
In het voormalige wachthuisje “Corps de Garde”, dat invallen van de vijandige legers uit het Noorden moest voorkomen, is thans een hotel gevestigd. Het monumentale gebouw heeft in de 19e eeuw dienst gedaan als brandweerkazerne, sociëteit van het dames studentenkorps en is onderdeel geweest van de universiteit.
Het Huis van Sichterman is een monumentaal 18e-eeuws pand in Lodewijk XV-stijl aan de Ossenmarkt.
Het huis werd gebouwd in opdracht van Jan Albert Sichterman, nadat deze, na een lucratieve carrière in dienst van de VOC, terugkeerde naar zijn geboortestad.
Jan Albert Sichterman werd ook wel de Koning van het Noorden genoemd. Het huis met zijn enorme collectie Aziatische kunstschatten, een verzameling schilderijen van beroemde Hollandse meesters en met boeken en prenten was een van de toeristische attracties van Groningen, waarover zelfs buitenlanders in hun reisverslagen schreven.
 Hierna fietsten we naar “De Prinsentuin” die bestaat uit een rozen- en kruidentuin en een met loof overdekt wandelpad. In de muur die de tuin van de Turfsingel scheidt is in het midden een poort aangebracht met aan de tuinkant een opmerkelijke zonnewijzer.
De Latijnse spreuk boven de zonnewijzer betekent: De verleden tijd is niets, de toekomende tijd onzeker, de tegenwoordige onstandvastig; zorg dat Gij dezen, die alleen den uwen is, niet verliest.
In de Turfstraat, aan de achterkant van de Prinsentuin, bevindt zich de Prinsenhof. De poort van ca. 1640 geeft toegang tot het voorplein.
Op het Martinikerkhofplein hebben we op een muurtje gezeten en een broodje gegeten. Het was lekker koel in de schaduw van de bomen.
Foto 
 Het Provinciehuis is het bestuurlijk centrum van de provincie Groningen.
Het gebouwencomplex staat aan de oostzijde van de Martinikerkhof. Het frontgebouw aan het Martinikerkhof dateert uit het begin van de twintigste eeuw, de achterzijde, met daarin de statenzaal, is de voormalige Latijnse school van Groningen en dateert uit de late middeleeuwen. Ook weer een groots en zeer fraai gebouw.
Dit beeld is een eerbetoon aan de Groningse dichter en beeldend kunstenaar Hendrik de Vries (1896-1989). De figuur, bestaande uit het hoofd van De Vries en een vreemd samengestelde torso, roept een sfeer op die aansluit bij de gedichten en schilderijen van de kunstenaar.
Info »
We fietsten hierna naar de Grote Markt waar we het Stadhuis van Groningen zouden vinden. Dat klopte, maar helaas stond ook dit gebouw in de steigers. Het hele plein wordt aangepakt. Vanaf 2021 verdwijnen de bussen van de Grote Markt waardoor er ruimte ontstaat om een nieuwe invulling te geven aan de Grote Markt.
We zijn benieuwd.
De Martinitoren is ook goed te zien vanaf de markt, ik weet dat moeder van Gool daar een borduurwerk van heeft gemaakt.
De Martinitoren, staande aan de Grote Markt, is met zijn 96,8 meter de hoogste toren van de stad Groningen. De toren hoort bij de Martinikerk. Voor de stadjers, de inwoners van de stad, heeft de toren de bijnaam d' Olle Grieze, Gronings voor de oude grijze. We hebben hem niet beklommen.
 We gingen op zoek naar het Goudkantoor, dat was een moeilijke klus, helemaal ingebouwd in de binnenstad, waar alleen gelopen mocht worden. Uiteindelijk heeft Gerard ontdekt hoe het geheel in elkaar stak. Het Goudkantoor, gelegen aan de Waagstraat, dateert uit 1635 en is oorspronkelijk gebouwd als provinciaal belastingkantoor. Nu is het pand een horecagelegenheid. Ook weer zeer fraaie gevels.
Ook het Heilige Geest- of Pelstergasthuis was voor ons lange tijd onzichtbaar. De plattegrond van de stadswandeling was niet geweldig. Uiteindelijk stonden we er dicht bij. Het Pelstergasthuis is waarschijnlijk het oudste in zijn soort in Groningen. Het gasthuis was oorspronkelijk bedoeld als verblijfplaats voor passerende vreemdelingen en voor armen en zwakkeren. Later deed het ook dienst als Dolhuis (krankzinnige gesticht).
De Synagoge hebben we echt niet kunnen vinden. Deze wordt tegenwoordig alleen gebruikt voor tentoonstellingen.
We zijn op dit punt gestopt, we waren moe en de plaatsbepaling was erg onduidelijk voor de laatste 3 gebouwen.
Per toeval ontdekten we nog de gevel van het Nieuwsblad van het Noorden.
Foto's »
De hele stadstoer kan je uitgebreid bekijken in deze Informatie ».
Teruggefietst naar de parkeerplaats en op weg naar huis. De stop onderweg hebben we niet meer gedaan. Het was redelijk rustig terugrijden en met een file in het vooruitzicht hadden we daar geen zin in.
Mooie maar ook best vermoeiende 3 dagen geweest.
Irene |
