Deventer
12 t/m 14 juli 2020
Zondag 12 juli mooi weer
Na de lunch vertrokken we naar Deventer, het was redelijk rustig onderweg en 1,5 uur later stonden we voor het Postillion Hotel. We checkte in, maar onze kamer was nog niet schoon gemaakt, dus ging de koffer in de locker room.
 Wij fietsten naar de binnenstad, onderweg reden we voorbij de sluis en daar was meteen een fotostop. In de binnenstad stalden we onze fiets op “De Brink” en liepen meteen tegen prachtige oude gevels aan in de Boterstraat. Op de hoek stond het speelgoedmuseum met een ontzettend leuk uithangbord. De mooie gevel van de “Blauwe Steen” bevond zich op hoek Boterstraat en Brink schuin achter de “Waag”.
Museum de Waag is gevestigd in een van de oudste waaggebouwen in Nederland. Het is een icoon van de stad Deventer, gelegen aan De Brink. Sinds 2015 exposeert Deventer “Verhaal Erfgoed” in dit Waaggebouw.
Het was echt terrasweer dus zochten we een plek om iets te drinken. We kwamen terecht bij de een Ierse Pub, “The Irish Elk”. Genoten van koffie met appelgebak, de zon en omgeving.
Ook op de Brink lag het “Penninckshuis” met de verborgen kerk. Via de VVV konden we deze kerk bezichtigen. Gelovigen van diverse gezindte vormen samen een geloofsgemeenschap en komen 1x per week bijeen. Deze kerk heeft een geweldige akoestiek naar men zegt en er worden regelmatig orgelconcerten gegeven. Info »
 Op het plein zelf staat de “Wilhelmina fontein”. Het monument werd in 1898 onthuld ter gelegenheid van de inhuldiging van koningin Wilhelmina.
In het “Dickensstraatje” oftewel de Walstraat zagen we veel mooie, oude en leuke geveltjes, ouderwetse winkeltjes en natuurlijk de “Vrouwengevangenis”.
Via de Golstraat, waar we voorbij de synagoge kwamen, liepen we weer terug naar de Brink. Hier staan twee historische panden naast elkaar waar voorheen de V&D in gevestigd was.
De linkergevel in Jugendstil, de rechtergevel in Lodewijk XVI stijl. Ook in de buurt de typische gevel van het pand van voorheen “De Gruijter”.
Foto's »
We staken de Brink weer over naar de Menstraat met ook weer bijzondere gevels en winkels, waaronder de borstelwinkel. Zoveel soorten borstels nog nooit bij elkaar gezien. Daarnaast bijzondere poorten, mooie entrees en wapenschilden.
De Bergkerk is letterlijk het hoogtepunt van het Bergkwartier, een Middeleeuwse wijk met hellende straatjes en trappen. In 1967 verloor de kerk haar functie als Godshuis. Nu is de Bergkerk in gebruik als tentoonstellingsruimte voor beeldende kunst. Info »
Gerard heeft de hele middag gelopen, gelukkig stonden er in de kleine straatjes veel bankjes zodat hij regelmatig kon zitten. Overigens ging het lopen redelijk goed.
 In de Muntengang hebben we de Munttoren en
“het huisje van de weduwe” bekeken.
Op deze locatie werd ooit gezamenlijk met de steden Zwolle en Kampen een munt geslagen. Dit uiteraard tegen de zin van de landelijke regering, die haar eigen munt wilde invoeren. Maar ja… de steden hadden voldoende macht om hun eigen munt te gebruiken. De munten zijn door de handel tot ver in Oost Europa en de Baltische landen teruggevonden.
De sluitsteen met daarin gebeiteld “Die Munte” werd bij de restauratie van 1913-1914 aangebracht en is dus niet erg oud.
Tegen 18.00 uur hebben we bij “Hans en Grietje” een glas lekkere witte wijn gedronken en zijn toen gaan zoeken naar, wat ons leek, een gezellig en goed restaurant.
We kwamen terecht bij Mio Sogno, vriendelijke bediening en heerlijk eten. Overigens ook heerlijke witte Italiaanse wijn.
Nadien de fiets weer gepakt en teruggefietst naar het hotel. De koffer uit de locker room gehaald, onze kamer opgezocht en de kast ingeruimd. Later nog op het terras van het hotel aan de IJssel gezeten. Moe, maar voldaan daarna het bed ingedoken.
Foto's »
Maandag 13 juli prachtig weer
Niet geweldig geslapen, dit lag niet aan de bedden. De ontbijtzaal opgezocht, wij mochten om 8.30 uur deze ruimte betreden. Het gebruik van het restaurant was strak gepland i.v.m. de Corona-maatregelen. Voor de 1,5-meterdicipline was door het hele hotel een looproute aangegeven met pijlen op de vloer.
 Koffie gedronken op het terras, de fiets opgehaald en op weg naar de Lebuïnuskerk. Helaas ging de kerk pas om elf uur open, dus eerst aan de koffie in een echt buurtcafé. Daar zaten al vroeg een aantal mensen met veel verhalen. Lachen.
De Grote of Lebuïnuskerk is een gotische hallenkerk. Deze kerk deed tijdens kortstondige bestaan van het katholieke bisdom in Deventer dienst als Kathedraal.
De kerk staat in de top 100 van de monumenten-zorg in Nederland. Prachtige kerk met mooie ornamenten en een Holtgräve-orgel uit 1839.
Filmpje »
In een oude Middeleeuwse stad omringd door muren moest men de grond zo efficiënt mogelijk gebruiken vandaar dat er huizen werden gebouwd tegen de stadsmuren of tegen de kerken.
Info »
Daarna hebben we een stuk van de oude stadsmuur met toren bekeken, de Latijnse school, de Sandrasteeg met daarin de Proosdij, de Oude Botermarkt, nu in gebruik als fietsenstalling.
 De Proosdij, het oudste, nog staande, stenen huis in Nederland (1130), was oorspronkelijk de woning van de proost van het kapittel van Sint Lebuïnus en plaatselijk vertegenwoordiger van de bisschop en keizer.
De proost beheerde bezittingen van de bisschop van Utrecht. Het kapittel bestond uit kanunniken, priesters, die actief waren bij het koorgebed in de nabij gelegen Grote- of St. Lebuïnuskerk.
De Proosdij was een poortgebouw dat toegang gaf tot het immuniteitsgebied van het Sint- Lebuïnuskapittel en de bisschoppelijke residentie. Een immuniteitsgebied was een kerkelijk terrein dat ontoegankelijk was voor de wereldlijke overheid. Hier heerste het kerkelijk recht.
Asielzoekers vonden hier rechtsbescherming.
Foto's »
Uiteindelijk aan de fietstocht rondom Deventer en langs de IJssel begonnen. De fietstocht op zich was niet zo fraai, stukken door het industrieterrein en langs de grote weg. Van het fietsen langs de IJssel hadden we een ander idee, de IJssel lag veelal verscholen achter bossages in het land.
De overtocht met het pontje was wel weer een belevenis. We kwamen eerst in de file te staan want vele fietsers namen dit pontje en moesten wachten op de 2e rit. Maar goed eenmaal aan de overkant reden we weer richting Deventer en kwamen we een aardig eethuis tegen in the middle of nowhere. Lekker pannenkoeken verorberd en weer op weg naar Deventer alwaar we weer met een pontje over moesten varen naar de stad. Foto's »
In het hotel kregen we deze avond een 3-gangen menu voorgeschoteld. De soep smaakte bijzonder. De zeebaars was lekker gebakken met geroosterde groenten en aardappelen en het toetje was een streling voor je tong. Nooit gedacht dat worteltjestaart zo lekker kon smaken.
Nog even op het terras vertoefd en toen het bed weer opgezocht.
Dinsdag 14 juli regenachtig
Om half negen sloten we aan in de rij voor het ontbijt. Het was druk vanochtend. Goed ontbeten en daarna zouden we naar het centrum fietsen. We hadden uitgecheckt, de koffer in de auto geladen en met de fiets op weg naar het centrum. Helaas kwam toen de regen met bakken uit de lucht.
Daar hadden we geen zin in. Jammer van de activiteiten die we nog zouden gaan doen. Dus besloten we om naar huis te gaan, een enigszins abrupte stop van een paar heerlijke dagen.
Irene |
