Luxemburg, Frankrijk
28 juni-17 juli 1994
Dinsdag 28 juni 1994 Eindhoven, benauwd warm weer.
Geldrop, Heeze, Someren, Maarheeze, Soerendonk, Budel, Bocholt, Bree, Opglabbeek, Waterschei, Zutendaal, Bilzen; een koffiestop gemaakt.
Riemst, Hacourt via Wezet > Visé, N17/A40 Aken, afslag Herve, Battice, Henri Chapelle, Wellenraedt, Eupen, Malmedy; uitgebreide stop.
St. Vith, vanaf hier een stuk snelweg genomen, schoten we iets beter op.
Weiswampach, Diekirch.
In Diekirch namen we de camping à la Sure. Bij aankomst een douche genomen maar dat hielp even en daarna waren we weer helemaal klam. Even door Diekirch (Dikkrich in het Luxemburgs) gewandeld en de start van de vakantie is weer gemaakt.
 Woensdag 29 juni Diekirch, warm zonnig weer.
Vanaf Diekirch via Echternach en Remich, een stop gemaakt, naar Frankrijk gereden. Omdat het goed weer was zouden we het park van de Lorainne aandoen. We hebben een camping gevonden bij het Lac Madine; een behoorlijk groot meer. We hebben geprobeerd rond het meer te fietsen; halverwege konden we niet verder dus weer terug gefietst naar onze standplaats. Het is een echte Franse camping. De helft van alle faciliteiten zijn nog gesloten omdat het hoogseizoen nog niet begonnen is.
Donderdag 30 juni Lac Madine, stralend warm weer.
Besloten om nog een nacht te blijven om de omgeving te verkennen. “Madame” van de camping had nog een randonée om het meer. Het 1e deel ging inderdaad langs het meer en het 1e terras vonden we in Motsec. Vanuit Montsec reden we naar Woinville.
Hier had men geen terras dus zochten we een plek onder de bomen. Het was heet en rond 12.00 uur zaten wij gekke Nederlanders op de fiets. Via Buxerville (geen terras) naar Buxières gefietst en daar konden we heerlijk in de schaduw zitten. In Hedicourt een lekkere lunch besteld; salade Crottin met warme schapenkaas. Daarna de weg weer opgezocht die langs het meer liep en bij de zeilschool het volgende drankje genomen. We hebben een mooi rondje gemaakt. Nu lijkt het erop dat het weer gaat veranderen. Morgenvroeg afwachten en dan misschien richting de Jura.
Vrijdag 1 juli Lac Madine, stralend weer.
Afgerekend en op weg naar de Haute Jura. Via Toul, Epinal, Besançon, Salins en Champagnole zijn we op de camping in St. Laurent en Grandvaux terecht gekomen. Niets bijzonders, maar vrij rustig en we kunnen te voet naar het centrum van het stadje. Bij de VVV enkele wandelroutes gekocht en morgen zullen we een s bekijken wat we kunnen ondernemen. Even wakker geweest vannacht, er kwam een klein onweersbuitje overdrijven.
Zaterdag 2 juli St. Laurent en Grandvaux, stralend weer 36 graden
Heerlijk gedoucht. Brood en een krantje gehaald in het stadje. Daarna een route uitgestippeld voor de wandeling. Via nummer 6 naar Les Martins gelopen, van daaruit naar Le Lac des Rouges Truites. Geprobeerd om langs het meer te lopen maar dat stond slecht aangegeven dus terug gegaan en aan route 5 begonnen. Gerard werd chanisch van al die steekvliegen; hij werd aan alle kanten gestoken. Bij Colon de Vacances route 6 weer aangehouden en via Ecole de Neige kwamen we aan de andere kant van St. Laurent weer binnen. Snel een douche genomen. We waren goed bezweet maar wel voldaan na deze wandeling.
 Zondag 3 juli St. Laurent en Grandvaux,
stralend weer, 36 graden.
Brood gehaald en afgerekend bij Madame. Zeer vriendelijke dame, vroeg of ik een stukje wilde schrijven in haar gastenboek, dat heb ik dus gedaan.
Het idee was om nu naar de Cascades de Hérison te rijden. De enkel van Gerard begaf het, deze moest worden ingetapet. We stopten aan het begin van de route bij een groot terras; ideaal voor Gerard kon hij aan de pils en ik zou de watervallen gaan bekijken. Zo liep ik in mijn eentje naar de 1e waterval; een piesstraaltje kwam naar beneden; dat stelde dus niets voor. Het was de laatste tijd kennelijk veel te droog geweest. Teruggelopen naar Gerard, samen nog wat gedronken en toen reden we verder langs de watervallen maar we konden er weinig van zien. Bij l’Eventail zijn we nog gaan kijken, maar ook daar was weinig water.
I.p.v. naar St. Claude te rijden zijn we doorgegaan naar Bellegarde; de rijtijd is morgen dan iets korter. De elektriciteit op deze camping liet het afweten; om 22.30 uur kwam de elektriciën pas en toen werd het euvel verholpen. Helaas geen ijsblokjes voor Gerard!!
Maandag 4 juli Bellegarde, stralend weer 38 graden.
Vroeg wakker, slecht geslapen. In alle vroegte gedoucht en de sleutel van het zwembad ingeleverd; gelukkig kreeg ik mijn cheque terug. Brood gehaald bij de Intermarché aan de overkant van de straat en daarna op zoek naar een postkantoor, dat was redelijk snel gevonden.
 Via de D991 op weg naar Belley, het was heet. Iets voor Yenne maakten we een koffiestop en daarna reden we door naar Voiron. Hier zijn we de Isère overgestoken. Door naar St. Marcellin en dan rijden we het gebied van het Parc naturel régional du Vercors binnen. De D76 gevolgd tot St. Jean en Rotans, iets gedronken, het dorp bekeken, dat was een aardig Frans dorpje maar de camping stelde niet veel voor dus besloten we door te rijden naar Die. De D76 bleven we volgen; zo reden we over de Col de la Machine (1011 m.) Een stuk weg was uitgehouwen in de rotsen en hing boven een ravijn. Soms werd ik daar wel een beetje paniekerig van. We werden aangehouden door een Nederlands echtpaar waarvan de voorruit van hun auto was ingeslapen en de tas gestolen. Of we eventueel als getuigen wilden optreden; dat was vanzelfsprekend. Verder over de Col de la Chan naar Vassieux.
Het hield niet op, de weg bleef kronkelig en de volgende Col heette Col de St. Alexis. Toen we de Col de Rousset over waren kwamen we in Die aan. We staan nu op de camping la Pinède aan de Drome. De baas van de camping is een Vlaming. De Cigales doen weer goed hun best en het is nog steeds heet.
Dinsdag 5 juli Die, stralend weer, heet, 36 graden
Het was te warm om iets te ondernemen. Laat in de middag nog even naar het centrum van Die gefietst. Tien minuten heen en ook weer terug natuurlijk, leuk stadje.
 Een relatief onbekend stukje Frankrijk is de Vallée de la Drôme. Althans, onbekend als wijnstreek. Als vakantiebestemming is de Drômevallei populair genoeg. Maar drinkt iemand wel eens een Crémant de Die of Clairette de Die?
Het dal van de rivier de Drôme wordt ’s zomers overspoeld door toeristen. Vooral Nederlanders kamperen graag in deze streek tussen de Alpen en de Provence.
Daar hebben zij alle reden toe. Het Drômedal is een idyllische streek aan de rand van het natuurpark Vercors, waar bergen zijn met toppen tot 2300 meter. Dit grootste natuurreservaat van Frankrijk is geliefd bij wandelaars. Net ten zuiden van de Vercors stroomt de Drôme. De rivier ontspringt in de Alpen om ruim honderd kilometer westwaarts uit te monden in de Rhône.
Menig wildwaterkanoër peddelt in de vakantie een stukje van dit parcours af.
Vanwege de toeristische belangstelling voor dit stukje Frankrijk is het niet goed te begrijpen waarom de wijnen van de Drômevallei in Nederland toch zo onbekend zijn. De grootste coöperatie van de regio, La Cave de Die Jaillance, is bovendien één van de drukst bezochte attracties. De meeste bezoekers drinken tijdens hun vakantie op een terras een Crémant de Die of een Clairette de Die, waarmee Jaillance als grootste producent jaarlijks respectievelijk ongeveer 200.000 en 7.000.000 flessen vult.
Eenmaal weer thuis kijken de kampeerders blijkbaar niet meer om naar de wijn uit hun vakantieoord, want de wijnen van de Drôme kennen in Nederland maar een beperkte afname. De wijnliteratuur werkt trouwens ook niet mee. In de meeste wijnboeken worden de Die-wijnen in het hoofdstuk over de Rhône met een paar regeltjes afgedaan.
Woensdag 6 juli Die, bewolkt weer
Lekker geslapen vannacht, gelukkig was het niet meer zo heet. Voor het eerst sinds twee weken weer getennist, ging redelijk. We hebben ook de route Col de Laval gereden, werkelijk schitterende vergezichten maar soms ook een beetje eng om zo dicht langs de afgronden te rijden.
Donderdag 7 juli Die, stralend weer 25 graden.
Vroeg opgestaan zodat we nog een krantje konden kopen. ’s Middags naar het stadje gefietst, de voortent afgebroken, een pizza gegeten bij de chef en natuurlijk nog een Leffe gedronken. De playbackshow liet lang op zich wachten; uiteindelijk nog wel wat gehoord toen we bij onze bus zaten.
Vrijdag 8 juli Die, stralend weer 25 graden
Heel vroeg wakker vanochtend, lang moeten wachten op de krantenjongen, die was veel te laat. Afgerekend en op weg naar Bagnols sur Cèze. De oude route gereden via Crest, Grignan, Pont St. Esprit. Er stond inderdaad een mistral zoals Helga gisterenavond aan de telefoon vertelde. De camping hier was goed, wel met alle toeters en bellen en behoorlijk geprijsd voor Ff 108,- per nacht. Een beetje zitten knoeien op de barbecue, maar de wind blaast nu zo hard en is vreselijk koud zodat ik in de bus ben gaan zitten. Gerard luisterde naar Nederland – Brazilië op de radio.
 Zaterdag 9 juli Bagnols sur Cèze,
stralend weer 30 graden met een mistral.
Via Alès naar Florac in het Parc National de Cévennes gereden, een municipal 2 km. buiten het dorpje gevonden; Latiere genaamd. We kunnen weer op de fiets naar het stadje. Morgen even rondneuzen als we naar het postkantoor zijn geweest. De zon is hier wel na 20.00 uur van de camping verdwenen; het koelde aardig af maar daardoor kunnen we goed slapen.
Zondag 10 juli Florac, stralend weer 34 graden
Geld gehaald, dat was wel nodig want dan konden we het schemerlampje kopen wat we gezien hadden. Ook nog enkele producten uit de regio gekocht. Vanavond hebben we gegeten bij “La Source du Pecheur”. Heel erg lekker maar we hebben meteen besloten dat we morgen alleen salade en fruit eten. We groeien anders dicht. Na de vakantie zal het toch weer hard werken zijn om alle kilootjes eraf te krijgen. Moeder gebeld, alles in orde.
Maandag 11 juli
Florac, stralend weer.
Teveel gegeten gisterenavond, dus
geen ontbijt, enkel een kop thee.
Aan de overkant van onze plaats heeft een ouder echtpaar twee plaatsen bezet en worden nu ingebouwd door andere families. Afwachten hoe dit gaat aflopen. Uiteindelijk zoekt het ouder echtpaar een andere plaats. We hebben vandaag niets ondernomen alleen maar lam geweest.
Dinsdag 12 juli Florac, stralend weer.
Vroeg wakker. Dat komt omdat we vroeg naar bed zijn gegaan.
Afgerekend en op weg naar Clermont Ferrand via de tolweg. Gelukkige keuze achteraf. De route door de Morvan met vele virages zou enorm opgehouden hebben. Het weer was daar ook een stuk minder, daar staat de Morvan ook bekend om. We zitten nu aan een glaasje wijn op een camping van Avalon.
Woensdag 13 juli Avalon regen en onweer
In de loop van de dag is het weer verbeterd. We zijn op de fiets naar het centrum van Avalon gegaan. Dat was hard werken want we moesten een fikse heuvel nemen. Het zweet liep weer met straaltjes van ons af. De terugweg ging bijna vanzelf. Van de Nationale feestdag was hier weinig te merken.
Donderdag 14 juli Avalon, stralend weer.
Wakker geschrokken door het getoeter van de bakker; laat op weg.
Via Laigness en Brienne le Chateau naar Bar le Duc gereden. Hier waren we van plan een nachtje te blijven staan. De stad viel erg tegen dus verder gereden naar St. Menehould.
Aardige stad; staat bekend om zijn “varkenspootjes” op iedere menukaart komt dit voor . Niets voor ons dus de barbecue maar weer opgetuigd. Gisteren kwamen er twee meiden voorbij die hadden geen gas meer of ze op ons gasstel hun eten konden klaar maken, ja daar zijn buren voor toch!! Vandaag kwamen er twee Duitse jongens aanlopen of zij een klont boter konden lenen om te bakken, vanzelfsprekend. Geweldig hoe zij hun kostje bij elkaar scharrelen.
 Vrijdag 15 juli St. Menehould, bewolkt, benauwd weer
Iedereen vertrok vanochtend, dit is een echte doorgangscamping. De bakker was er in ieder geval om 9.00 uur. Rustig naar Charleville Mézières gereden en we kwamen er toch al om 13.00 uur aan. De bus geïnstalleerd en de stad verkend. Aardige stad met veel oude gebouwen en kleine, leuke straatjes. Hier wonen veel Marokkanen en vandaar ook veel couscoustentjes. De camping ligt midden in de stad, heel gemakkelijk om alles te voet te doen.
Zaterdag 16 juli Charleville Mézières, regen
Typisch Ardenner weer. Besloten om naar huis te rijden. In Dinant een stop gemaakt voor koffie. Naar mate we weer dichter bij Nederland kwamen werd het weer beter. De dag afgesloten met een barbecue en naar Brazilië - Italië gekeken. Helga en Enrico waren nog even onverwachts thuis, zij wisten nog niet dat we terug waren.
Weer een prima vakantie geweest, een bijzonder deel van Frankrijk gezien en weer lekker gegeten.
Irene |
