 Deze bijzondere vakantie vroeg natuurlijk om een speciale voorbereiding. Hoe gaan we dit allemaal organiseren? Al vrij snel werd duidelijk dat Irene en ik met de camper zouden rijden en de kinderen in de Opel van Paul. Roel had niet zo'n idee van trekvakanties en wilde perse zijn surfplank mee. Die moest dus op het dak van de Opel. Daar was Paul eigenlijk niet zo blij mee. De twee stellen, Helga met Roel en Ilse met Paul zouden ieder in een kleine tent slapen. De algemene verzorging gebeurde vanuit de camper.
Voor de communicatie onderweg hadden we twee 27 MC-bakkies geregeld. Het gebruik onderweg bleek een beetje tegen te vallen. Heel vaak had je geen ontvangst. Verder brak op een gegeven moment de antenne af van de auto van Paul en toen was het helemaal afgelopen.
Het beste blijkt te werken om een centraal
telefoonadres in Nederland te hebben waar je naar toe kunt bellen als je elkaar helemaal kwijt bent. Op een enkel ongelukkig incident na hebben we echter niet vaak gehad dat we elkaar gemist hebben op afgesproken punten.
 Veel plezier beleef je natuurlijk al bij het uitzetten van de route. Zorgen dat je allebei dezelfde kaart hebt en tevoren de route doornemen. Het eerste traject naar de Dordogne zouden we in twee dagen doen. We vonden op het einde van dag 1 een municipal in St. Saveur, iets voorbij Auxerre. De volgende dag reden we door naar Argentat onder Tulle. De camping daar kenden we nog van een eerdere vakantie. Hier zouden we een paar dagen blijven.
We hadden een prima plek onder de notenbomen, waar vandaan we van alles konden ondernemen. Onder andere een kanotocht over de Dordogne. Nou, dat werd een spectaculair avontuur. Paul en ik zaten in een kano en we gingen spontaan ondersteboven na een verkeerde manoeuvre in een kleine stroomversnelling. Echt een "real time survival".
 De tocht werd voortgezet naar het zuiden, waar we probeerden een plek te vinden aan het "Lac de la Raviege", zodat Roel kon surfen. Maar het leek wel of iedereen aan een meer wilde bivakkeren; nergens een plaats te vinden op een camping bij het meer. Een nachtje blijven staan en toen verder getrokken naar de camping op het domein Cantagrils in de Herault. Die camping kenden we ook en wisten dat daar veel mogelijkheden voor de jongelui waren. Ook konden we van daaruit naar het "Lac du Salagou". Dat hadden we onderweg ook al even aangedaan.
Na een paar dagen weer verder naar Arles. Dat is een betrekkelijk korte afstand, dus onderweg was er voldoende tijd om een aantal interessante plekken te bezoeken in de Bouches-du-Rhône. In Arles hadden we een bijzondere avond op een cafeterras met een aantal mensen van een Eindhovense harmonie die daar muziek maakten. Verder is Arles een stad waar veel te zien is. Vermakelijk is het spectakel met de stieren in de arena, waarbij razateurs moeten proberen de koordjes en strikjes, die tussen de hoorns van de stieren zijn geknoopt, te bemachtigen.
Als we na een aantal dagen het wel gezien hebben gaan we verder door de Provence naar de Haute Alps. Weer proberen we onderweg, op de tweede rijdag, een plekje aan een meer, het "Lac de Serre-Ponçon", te vinden. Ook weer zonder succes. Het is gewoon mudvol aan de meren in het hoogseizoen. Dus, na een nachtje verder de bergen in. We passeren vandaag de Col du Lautaret en de Col du Galibier, twee jongens van de eerste catergorie. Irene en Ilse hadden het er maar moeilijk mee. 's Avonds vinden we dicht bij Albertville een prima camping waar we een mooie plaats krijgen. We zitten hier ook dicht bij het "Lac d'Annecy" en kan Roel surfen als de omstandigheden meewerken.
Hier houden we het wel weer een paar dagen vol.
 Een rondreis door Frankrijk is natuurlijk niet compleet zonder Parijs. Dat is dan ook onze laatste uitgebreide stop. We rijden er in twee dagen via de Bourgogne heen en staan ook weer op de ons bekende camping van Champigny-sur-Marne, die eigenlijk bij Nogent-sur-Marne hoort, maar tegen Joinville-le-Pont aan ligt, waar we dan ook steeds de metro nemen.
De twee heren worden door onze familie, die al aardig wat Parijze ervaring heeft, langs alle bezienswaardigheden van Parijs gesleurd. Paul ziet het meeste af en moet elke avond met zijn voeten in een badje om bij te trekken. Dat verhindert ons niet
om 's avonds een leuk restaurantje uit te zoeken in het Quatier Latin. Ook daar weten we inmiddels enkele goede adresjes.
De laatste dag van onze vakantie rijden we in een ruk naar Nederland. De kinderen gaan nog via Zeeland, waar ze Roel af zetten op het vakantieadres van zijn ouders. Wij rijden met de camper meteen naar Eindhoven.
Het was een unieke ervaring die we met veel plezier beleefd hebben. |
